„Z czego wyrosłem - marzenia do zrealizowania”

„Z czego wyrosłem - marzenia do zrealizowania” – rozmowa o poezji i literaturze z Bohdanem Zadurą, prowadzenie Marek Kazimierz Siwiec (poeta, koordynator Przestrzeni Literackiej APK). Spotkanie organizowane jest w ramach Bydgoskiego Trójkąta Literackiego - Akademicka Przestrzeń Kulturalna WSG, 26 maja 2010r., godz.18:00.

Wraz ze zbliżającym się początkiem nowej dekady nawiązujemy w VIII edycji festiwalu do „Radości czytania” (1980) Bohdana Zadury, który pisał: „Jestem staroświecki, wierzę w społeczny podział  pracy. Wierzę w Boga literatury, który jest Ojcem wszystkich literatur narodowych, który kocha je wszystkie, niezależnie od ich przymiotów i przywar. Który nie musi na nich zarabiać, nie musi nimi kupczyć. Wystarczą mu te procenty, które ściąga z pseudoliteratury? Czy pisarz w dobie globalizacji ma być medialnym dupkiem?".

BOHDAN ZADURA
Urodził się w 1945 roku w Puławach. Jest członkiem zespołu redakcyjnego kwartalnika „Akcent" (1980-2004) i miesięcznika „Twórczość" (od 1983, a od jesieni 2004 redaktor naczelny). Współpracuje z „Literaturą na Świecie", publikuje w większości polskich czasopism literackich i kulturalnych. Skończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Otrzymał wiele nagród, m.in. Nagrodę im. Stanisława Piętaka (1994). Jako poeta debiutował w 1962 r.; prócz pisania wierszy uprawia też prozę i krytykę literacką oraz zajmuje się tłumaczeniami z języka angielskiego, rosyjskiego, ukraińskiego i węgierskiego.

MAREK KAZIMIERZ SIWIEC
Urodził się 3 marca 1950 r. w Kętrzynie. Od 1951 r. mieszkał w Olsztynie. Studiował prawo w UMK w Toruniu (1968-1972), a w latach 1972-1977 filozofię w Uniwersytecie Warszawskim. W Bydgoszczy zamieszkał w 1977r. i podjął pracę jako nauczyciel akademicki w WSP. Działał w podziemnej „Solidarności”. W 1985 r. został zwolniony z pracy na uczelni. W 1986 r. uzyskał doktorat z filozofii. Od września 1987 r. do kwietnia 1988 r. przebywał w Londynie. Debiutował w „Poezji” w 1975 roku.
Wydał następujące zbiory wierszy: Odwrócone lustro (Wydawnictwo „Iskry”, 1979), Twój świt zaczyna uciekać nad ranem (K-PTK, 1984), Kostka (Wydawnictwo „Pomorze”, 1990).
Obecnie wykłada na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego oraz w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy. Od 2007 roku koordynuje działania Przestrzeni Literackiej w APK.

W poezji Marka Kazimierza Siwca nie ma namiętności, gorączki uczuć, ich gwałtownej erupcji. Jest „szkiełko i oko”, chłód, który ma przewagę nad romantycznym szaleństwem. To rozum odczytuje sensy, a nie wyobraźnia. To poezja zimnej analizy uczuć.
Piotr Cielesz

Marek Kazimierz Siwiec pisze o sprawach fundamentalnych dla własnej egzystencji. To dobrze. Jeszcze lepiej, że problemy te roztrząsa, opisuje i definiuje bez zbędnego patosu, ale za to z osobistym emocjonalnym wyciszeniem. Im bardziej pisze o sobie samym, tym więcej mówi o nas wszystkich.
Janusz Drzewucki

W wierszach Marka Kazimierza Siwca stale wyczuwalna jest tęsknota za czułością i ciepłem. W każdym niemal utworze przewijają się podobne zaklęcia, bezpośrednie zwrócenia się do czytelnika, osób z najbliższego otoczenia poety, do kochanej osoby – prośby o odrobinę uczucia. Poezja autora „Odwróconego lustra” nie zna nienawiści.
Dariusz Tomasz Lebioda




 

© 2015 Wyższa Szkoła Gospodarki